Bella Toskania to kontynuacja Pod słońcem Toskanii, czyli kolejny notatnik z zapiskami z życia powszedniego Amerykanki osiadłej na włoskiej prowincji. Frances Mayes z właściwym sobie wdziękiem snuje opowieść o powolnym wrastaniu w obcy do niedawna świat opowiada z humorem o perypetiach związanych z remontem domu i utrzymaniem ogrodu z wielką inwencją eksperymentuje w kuchni. To tylko główne wątki tej niezwykle bogatej książki liczne pomniejsze osobiste, podróżnicze, rodzinne dzięki talentowi autorki tworzą dla nich tło nad podziw atrakcyjne, kolorowe i żywe niczym podziwiane przez nią freski i mozaiki.

Bella Toskania to kontynuacja Pod słońcem Toskanii, czyli kolejny notatnik z zapiskami z życia powszedniego Amerykanki osiadłej na włoskiej prowincji. Frances Mayes z właściwym sobie wdziękiem snuje opowieść o powolnym wrastaniu w obcy do niedawna świat; opowiada z humorem o perypetiach związanych z remontem domu i utrzymaniem ogrodu; z wielką inwencją eksperymentuje w kuchni. To tylko główne wątki tej niezwykle bogatej książki; liczne pomniejsze - osobiste, podróżnicze, rodzinne - dzięki talentowi autorki tworzą dla nich tło nad podziw atrakcyjne, kolorowe i żywe niczym podziwiane przez nią freski i mozaiki.

W miarę jak Armia Czerwona wypierała Niemców z Polski, wyzwalano kolejne niemieckie obozy. Byli jeńcy wojenni i robotnicy przymusowi z krajów alianckich zostali jednak pozostawieni samym sobie. Sowieci uważali ich za tchórzy, potencjalnych szpiegów lub członków antykomunistycznego podziemia. Stany Zjednoczone oferowały Rosjanom pomoc w opiece nad byłymi jeńcami, ale spotykały się z odmową. Gdy relacje między sojusznikami stały się napięte, Amerykanie opracowali plan misji ratunkowej. Amerykański wywiad postanowił wykorzystać stacjonującą na Ukrainie jednostkę Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych, która miała się stać podstawą i przykrywką dla tajnej operacji. Jej wykonanie powierzono kapitanowi Robertowi M. Trimble'owi, weteranowi 8. Armii Powietrznej. "Ocalić jeńców" to zapis dramatycznej, nierównej walki o wielką stawkę. Zmagań samotnego człowieka z wielkim reżimem i jego tajną policją, ale też z własnymi bolesnymi przeżyciami i przerażeniem okrucieństwem wojny. Zmagań, które wymagały sprytu, odwagi i determinacji, przede wszystkim jednak odwołania się do tego, co najważniejsze w człowieku. By inni mogli przeżyć i by świat był choć odrobinę lepszy. Po prostu.

"Pod słońcem Toskanii" to opowieść życia autorki, która po przykrych osobistych przejściach zaczyna wszystko od nowa: kupuje stary dom na toskańskiej wsi, z wielką miłością i pietyzmem go odnawia, rozkoszuje się leniwie płynącym życiem włoskiej prowincji, urodą zabytków, smakiem wymyślonych przez siebie potraw - bo jest ona wielkim smakoszem i doskonałą kucharką; dwa rozdziały książki to po prostu zestaw niezwykle oryginalnych przepisów kulinarnych.

Dwa kontynenty, dwie kultury, dwie filozofie życia, dwa systemy wartości. Najważniejsza książka o bezwarunkowej miłości ostatnich dziesięcioleci. Ta powieść to najlepszy dowód na istnienie prawdziwej miłości. [źródło : okładka].

Kiedy plany budowy Tysiącletniej Rzeszy stają się coraz mniej realne, naziści wciąż wierzą, że wyprodukują wunderwaffe – cudowną broń – która pozwoli im zwyciężyć. W przededniu klęski zapada decyzja, by wyniki prac badawczych, złoto oraz zrabowane w całej Europie kosztowności ukryć i przechować do czasów, kiedy posłużą odbudowie niemieckiej potęgi. Jednym z głównych miejsc tej akcji ma się stać Dolny Śląsk. Przypadek sprawia, że siedemdziesiąt lat po wojnie pilnie strzeżona tajemnica wychodzi na jaw. W jej posiadanie wchodzą czterej mieszkańcy Florydy, byli nurkowie wojskowi, którzy hobbystycznie uprawiają nurkowanie na wrakach. Szybko się orientują, że wdepnęli w niebezpieczną aferę. Owiany legendami podziemny kompleks przyciąga ich jednak jak magnes…

Czym naprawdę zajmowali się rycerze Okrągłego Stołu i jak wsiąść na konia w pełnej zbroi — oto czego dowie się Amerykanin przeniesiony wprost z czasów pary i elektryczności w mityczne nieomal czasy średniowiecza.

Zwrotnik Raka jest debiutem autora, osiadłego z początkiem lat trzydziestych w Paryżu; tam też w 1934 roku książka została opublikowana nakładem ekskluzywnego angielskiego wydawcy. Utwór entuzjastycznie powitały takie znakomitości, jak Ezra Pound i T.S. Eliot, rozgłos jednak przyniósł mu dopiero wprowadzony w 1937 roku zakaz wwożenia do USA "gorszącej" książki. Atmosfera skandalu przygłuszyła bardzo wysublimowaną w istocie wartość artystyczną tej powieści. Jak i całego cyklu, który tworzy wraz z Czarną wiosną i Zwrotnikiem Koziorożca. Piętnaście epizodów z życia amerykańskiego ekspatrydy ukazuje przymierającego głodem, imającego się różnych zajęć intelektualistę, żarliwie oddającego się miłosnemu zapamiętaniu, opisanemu z całą otwartością, językiem odrzucającym wszelkie eufemizmy. Powieść swą Miller określał jako zniewagę wyrządzoną siedmiu fundamentalnym wartościom i symbolom kultury: Sztuce, Bogu, Człowieczeństwu, Przeznaczeniu, Czasowi, Miłości i Pięknu.

Kiedy Miranda, malarka obracająca się w kręgach artystycznej bohemy, zakochuje się w Finnie, brytyjskim dyplomacie piastującym stanowisko ambasadora w jednym z krajów arabskich, z dnia na dzień staje się częścią świata, na który zupełnie nie była przygotowana. Wraz z mężem i ich maleńką córeczką wiedzie żywot w okazałej rezydencji, mając do dyspozycji liczną służbę. Jednak ceną, jaką Miranda płaci za ten luksus, jest utrata wolności. Zostaje zmuszona do zrezygnowania z kariery zawodowej. W dodatku na każdym kroku towarzyszą jej ochroniarze strzegący jej bezpieczeństwa w kraju trawionym wojną domową. Cały jej świat wali się w chwili, gdy zostaje porwana przez terrorystów, co, jak się okaże, będzie miało dalekosiężne konsekwencje. Przez pierwsze lata spędzone w Mazruku Miranda nie ma żadnej styczności ze światem dyplomacji. Na co dzień zajmuje się malarstwem i wprowadzaniem w arkana sztuki grupy młodych muzułmanek. Udziela im lekcji rysunku, choć nie wszystko, czego je uczy, jest dozwolone w ich kulturze. Podążając za meandrami narracji rozpiętej pomiędzy czasem przeszłym i teraźniejszym, powoli odkrywamy, że idealizm Mirandy i Finna, a także tajemnice, które próbują skrzętnie ukrywać, narażają na niebezpieczeństwo najdroższe ich sercu osoby. A gdy Miranda przywiązuje się do dziecka, z którym dzieli niewolę, okazuje się, że odzyskanie wolności być może wcale nie przywróci jej szczęścia, jakie dotychczas odczuwała u boku Finna. Żona ambasadora to trzymająca w napięciu, a jednocześnie głęboko poruszająca opowieść o miłości, małżeństwie i przyjaźni poddanym najcięższej próbie.