Niniejsza publikacja została podzielona na cztery części. W pierwszej przedstawione zostały dowody na poparcie tezy, że objawy autyzmu są po części konsekwencją zaburzeń fizjologicznych o podłożu metabolicznym. W drugiej omówiono związki pomiędzy nieprawidłowościami metabolicznymi a objawami autyzmu. Trzecia dotyczy niektórych współcześnie wykorzystywanych interwencji biomedycznych oraz ich powiązań z teorią metabolizmu. Czwarta zawiera wskazówki praktyczne dotyczące wdrożenia bezglutenowej i bezkazeinowej interwencji pokarmowej.

Poznajcie Alexa, trzydziestoparoletniego tatę. Kocha swoją żonę Jody, lecz zapomniał, jak jej to okazywać. Kocha swojego syna, Sama, ale go nie rozumie. Coś musi się zmienić. A Alex powinien zacząć od siebie. Poznajcie ośmioletniego Sama. Pięknego, zaskakującego, autystycznego chłopca. Dla niego świat to zagadka, której nie potrafi samodzielnie rozwiązać. Gdy jednak Sam zaczyna grać w Minecrafta, pojawia się miejsce, w którym on i tata zaczynają na nowo odkrywać nie tylko samych siebie, lecz także siebie nawzajem… Czy rozsypaną na kawałki rodzinę uda się poskładać?

Bajka “Janek jest inny” to opowieść o chłopczyku, który cierpi na autyzm. Autyzm to schorzenie, które nie jest jeszcze dobrze rozpoznane. Dzieci z autyzmem mają problemy z funkcjonowaniem w grupie, mają swój zamknięty świat w którym czują się bezpiecznie. Mają trudności z komunikacją, drażnią je różne dźwięki, nagłe zmiany otoczenia. W naszej opowieści opisane są losy chłopczyka o imieniu Janek. Poznajemy jego chorobę, widzimy miłość rodziców oraz rodzeństwa. Janek jest dzielnym chłopcem, który żyje w swoim świecie ale równocześnie okazuje się, że jest obdarzony wieloma zdolnościami, wystarczy je tylko z niego wydobyć. Po pewnym czasie rówieśnicy dostrzegają jaki ma w sobie potencjał. Okazuje się, że chłopczyk ma nieprawdopodobne zdolności matematyczne, wspaniale rysuje, wspaniale buduje z klocków. Książeczka ta zachęca nas do głębszego poznania tej choroby oraz zmusza do zastanowienia się jak pomóc dzieciom, które muszą z nią żyć.

„Dziecko z autyzmem to po prostu dziecko, nie zwyczajne, lecz niepełnosprawne, które potrzebuje pomocy”, Snijders-Oomen (1978). Pomoc osobom z autyzmem musi być ciągła i konsekwentna, ponieważ różnią się one między sobą tak bardzo, że zawsze istnieje potrzeba pomocy indywidualnej, dostosowanej do danego dziecka. Nie istnieją bowiem gotowe recepty, które można zastosować schematycznie. W pracy z osobami z autyzmem bezustannie stawia się wyzwanie czyjejś pomysłowości a często rodzice i specjaliści są bezradni. Wychowanie dziecka autystycznego to poważne zadanie. Każde stadium jego rozwoju niesie z sobą wiele problemów. „Normalny sposób wychowania nie wydaje się mieć tu żadnego zastosowania”, powiedziała kiedyś pewna matka. „Spontaniczny sposób, w jaki wychowywałam moje zwyczajne dzieci rozpadł się całkowicie, gdy miałam go zastosować do Marka. Chciałabym bardzo, aby istniała gdzieś jakaś magiczna skrzynka, w której mogłabym się zanurzyć w momentach rozpaczy”. Jak wielu rodziców marzy o tym samym? Z drugiej zaś strony, rodzice często posiadają niesłychaną inwencję, wiele pomysłów, które mogą być użyteczne dla innych. NVA (Nederlandse Vereniging voor Autisme) podejmuje próby upowszechniania tych pomysłów, szukając odpowiedzi na pytania: jak możesz zaradzić problemom ze spaniem, jedzeniem, jak możesz zachęcić do niezależności, stymulować kontakty, itp.? na drodze spotkań rodziców. Przykłady te gromadzi się i konfrontuje z literaturą. Annelie Schenk zebrała te informacje w pracy doktorskiej z pedagogiki (State Uniwersity of Leiden, 1989). Została ona zredagowana i opublikowana w czasopiśmie „Engagement” („Zaangażowanie”) pod tytułem „Praktyczny poradnik dla rodziców”, SPECIAL 1990. To specjalne wydanie nie jest skrzynką tricków, lecz zbiorem zasad, które mogą pomóc rodzicom w konkretnych problemach. Różne zagadnienia zostały tu zarysowane w odniesieniu do wychowania dziecka z autyzmem i sprzężone z poradami dotyczącymi postępowania. Podkreślamy ponownie, że nie jest to książka ze zbiorem receptur, lecz poradnik na trudnej drodze, którą rodzice przebywają wychowując swoje autystyczne dzieci.